باندینگ دندان عملی است که در آن مواد رزین رنگ دندان ( مواد پلاستیکی با دوام)، به دندان استعمال شده و با تاباندن نور خاصی سخت میشود و در نهایت به دندان میچسبد. تا لبخند را زیبا سازد. برای باندینگ دندان آماده سازی کمی لازم است. بی حسی اغلب لازم نیست مگر این که باندینگ برای پر کردن دندان پوسیده استفاده شده باشد.
استفاده از باندینگ دندان برای چه شرایطی مطرح میشود؟
باندینگ دندان گزینه ای است که در موارد زیر میتوان آن را در نظر گرفت:
- برای ترمیم دندان پوسیده (رزین کامپوزیت برای پر کردن حفره ها استفاده میشود)
- برای ترمیم دندان لب پر شده یا ترک خورده
- برای بهبود ظاهر دندانی که تغییر رنگ یافته
- برای بستن فاصله بین دندانها
- برای افزایش طول دندان
- برای تغییر شکل دندان
- به عنوان جایگزین پر شدگیهای امالگام
- برای محافظت از بخشی از ریشه دندان که به علت پسروی لثه، بیرون زده است
برای باندینگ دندان، چه اقداماتی باید صورت بگیرد؟
آماده سازی:
برای باندینگ دندان آماده سازی کمی لازم است. بی حسی اغلب لازم نیست مگر این که باندینگ برای پر کردن دندان پوسیده استفاده شده باشد. دندانپزشک شما از کاتالوگ رنگ استفاده میکند تا رنگ رزین کامپوزیتی را انتخاب کند که دقیقا با رنگ دندان شما مطابقت دارد
فرآیند باندینگ:
سطح دندان ساییده و زبر میشود و مایع ویژه ای به آن مالیده میشود. این اقدامات کمک میکند مواد باندینگ به خوبی به دندان بچسبند. سپس رزین رنگ دندان و بطونه مانند، به دندان مالیده شده، قالب میگیرد و به شکل مورد نظر در می آید (در این زمان هنوز رزین نرم و شکل پذیر است). سپس نور فرابنفش یا لیزر به این ناحیه تابانده میشود تا مواد سخت شوند. پس از سخت شدن مواد، دندانپزشک آن را بهتر شکل میدهد و صاف میکند و برای هماهنگ شدن درخشندگی آن با بقیه سطح دندان آن را پولیش میکند.
تکمیل کار:
باندینگ هر دندان سی تا شصت دقیقه طول میکشد تا تمام شود.
استفاده از مواد ترمیمی کامپوزیت با کمک روش های ادهزیو در دندانپرشکی مدرن گسترش یافته است.توسط یک دندانپزشک ماهر، مواد ترمیمی کامپوزیتی توانایی جایگزینی بافت دندانی از دست رفته را دارند. با این حال ترمیم بدون یک باندینگ مطلوب، باقی نخواهد ماند. به طور کلی باندینگ باید تحمل نیروهای جونده را داشته و از میکرولیج مارجین ها جلوگیری کند.
در حالی که در ترمیم های آمالگامی به غیر از گیرناشی از تراش حفره گیر بیشتری ندارند، ترمیم های کامپوزیتی می توانند به عاج و مینا توسط باندینگ بچسبند.بنابر این ترمیم های کامپوزیتی، درمانی محافظه کارانه تر از آمالگام محسوب می گردند. به علاوه با توجه به حجم تبلیغات وسیع در مورد درمان های زیبایی و مضرات آمالگام، اقبال عمومی نسبت به درمان های همرنگ کامپوزیتی به میزان قابل مشاهده ای افزایش یافته است.تا آنجا که امروز ۹۲% از ترمیم ها در اروپا و آمریکا به کمک کامپوزیت رزین انجام می گیرد.
تکنیک های ترمیمی که مستلزم باندینگ هستند به طور خلاصه عبارتند از:
- ترمیم پوسیدگی ها و ضایعات تروماتیک کلاس I تا VI
- تغییر شکل و رنگ دندان های قدامی
- بهبود کراون های فلزی یا کراون های PFM
- زیر ساهت کراون ها
- باند اسپلینت های پریودنتالی
- پروتز های محافظه کارانی با جایگزینی دندان (FRC bridge)
- باند آمالگام به نسج دندان
- باند نمودن قطعات شکسته دندان های قدامی
- تقویت داخلی ریشه های شکننده
- باند کردن رستوریشن های تمام سرامیک
- باند کردن رستوریشن های غیر مستقیم با بیش رزینی
- حساسیت زدایی از سطوح ریشه ای اکسپوز شده
- باند کردن براکت های ارتودنسی
با این موارد کاربرد، به طور خلاصه می توان گفت که امروزه هیچ رشته ای در دندانپزشکی نیست که خود را بی نیاز از دنتین باندینگ ها بداند تا جایی که بدون دنتین باندینگ ها هیچ کدام از رشته ها کارآمد و موثر نخواهد بود.به عنوان مثال چگونه ممکن است ژاکت کراونی زیبا و با دوام داشته باشیم، اما مبانی و اصول باندینگ ها را رعایت نکنیم و یا چگونه براکت بچسبانیم تا هر از چند گاهی جدا نگردد و …